اين ساختمان ها نه تنها از لحاظ بصري بسيار شگفت انگيزند، بلكه راه حل هايي براي چالش هايي كه در پيش روي انسان آينده هستند، ارائه مي دهند، مانند برداشت آب از ابرها و باغچه هاي روي بام. همچنين نشان مي دهند كه آينده ما به چه شكل خواهد بود.
ساختمان Tjuvholmen ، اسلو
آقاي رنزو پيانو اين مركز فرهنگي و هنري را طراحي كرد كه در سال ۲۰۱۲ در بندري در جنوب غربي مركز شهر اسلو افتتاح شد. چند پل اين سه ساختمان موزه، فضاي اداري و مركز فرهنگي را بهم وصل مي كنند و يك پارك مجسمه هم در كنار آن قرار دارد.
كل اين پروژه در راستاي تفرجگاهي قرار دارد كه از Aker Brygge شروع مي شود و با اسكله اي شناور به دريا ختم مي شود. اين ساختمان از بالا مثل يك سفينه فضايي با سقفي منحني شكل به نظر مي رسد كه در ميان پارك ها و تفرجگاه ها واقع شده است.
كاخ لمبارديا، ميلان
وقتيكه اين برج اداري منحني شكل در سال ۲۰۱۱ تكميل شد، روح قرن بيست و يكم به منطقه گاريبالدي رپوبليكاي ميلان دميده شد. طراحي اين ساختمان به عهده Pei Cobb Freed & Partners بود و اين ساختمان بلند ۵۲۵ فوتي (۱۶۰ متري) فضاي اداري را با نور بيرون روشن مي كند.
بزرگترين قسمت از فضاهاي عمومي آن، پياتزا سيتا دي لمبارديا نام دارد كه با سقفي متشكل از "بالش" هاي شفاف ساخته شده از لايه هاي ETFE (پلاستيك پايه فلوئورين) پوشانده شده است و ويژگي هاي حساس زيست محيطي/فناورانه آن شامل بام هاي سبز، ديوارهاي اقليمي فعال دو لايه شيشه جداگانه كه داراي تيغه هاي عمودي دوار براي سايه انداختن هستند و شفافيت را به حداكثر مي رسانند و سيستم گرمايش ژئوترمال مي شود.
موزه طبيعت و علم Perot، دالاس
اين ساختمان ۱۸۰ هزار فوت مربعي (۱۶۷۲۲ متر مربعي) كه در دسامبر ۲۰۱۲ افتتاح شد، توسط تام مين، معمار برنده جايزه پريتزكر طراحي شد كه يك نبوغ علمي محسوب مي شود. هدف معماران آن ساختن محيط زيست شهري جذابي بود كه با اصول سبز همخواني داشته باشد.
ويژگي هايي همچون پله برقي ۵۴ فوتي با محفظه شيشه اي و ساختار لوله اي شكل كه در خارج از ساختمان تعبيه شده در كنار فضاي سبزي كه شامل بام بلند گياهكاري شده با گونه هاي گياهي مقاوم به خشكسالي و آبنماي اينتراكتيو و "جنگل قورباغه هاي جهنده" دوزيستان درخشان مي شود اين ساختمان را متمايز مي كنند.
ساختمان گالكسي سوهو، پكن
با توجه به شهرت چين در ساخت و ساز سريع، تعجبي ندارد كه در سال ۲۰۱۲ اين ساختمان جديد و جالب در شهر پكن تكميل شد. معمار عراقي انگليسي آن، زهي حديد اولين زني كه جايزه پريتزكر را دريافت كرد اين ساختمان اداري و مجتمع تجاري و تفريحي ۱۸ طبقه را طراحي كرد كه شامل ۴ سازه گنبدي شكل مي شود كه به وسيله پل ها و پلتفرم هايي از جنس آلومينيوم، سنگ، شيشه و فولاد ضدزنگ بهم متصل مي شوند. طرح آن از طبيعت گرفته شده است و يادآور خطوط و شكل هاي ارگانيگ طبيعت است.
ساختمان كريستال، لندن
اين ساختمان شيشه اي ديناميك و كم ارتفاع كه به عنوان يكي از سبزترين ساختمان هاي دنيا در سال ۲۰۱۲ معرفي شد ميزبان بزرگترين نمايشگاه پايداري شهري است. اين ساختمان كه در لنگرگاه هاي رويال ويكتوريا و در قلب منطقه شركت سبز جديد لندن واقع شده است، ملهم از شكل هاي بلوري است و مرجع دنياي شهرسازي چندجانبه و كاخ كريستال ساخته شده براي نمايشگاه بزرگ لندن در سال ۱۸۵۱ است كه آخرين فناوري از انقلاب صنعتي را به نمايش مي گذارد. ابداعات امروزي كريستال شامل برداشت آب باران، تصفيه فاضلاب، گرمايش خورشيدي و ايستگاه هاي شارژ خودروهاي برقي مي شود.
برج خليفه، دبي
بلندترين ساختمان دنيا كه در اوايل سال ۲۰۱۰ افتتاح شد و يكي از پر حرف و حديث ترين سازه هاي دنياست. چرا؟ نه تنها بدين علت كه برج خليفه بلندترين ساختمان دنياست (۲۷۱۶.۵ فوت يا ۸۲۷.۹ متر)، بلكه بلندترين سازه خودايستا هم هست و بيشترين تعداد طبقات و بلندترين سكوي مشاهده و طولاني ترين آسانسور دنيا را دارد.
معماري آن متشكل از سه عنصر است كه به دور هسته مركزي آرايش يافته اند. پلان كف آن Y شكل است و نمايي از خليج فارس از بالا مي دهد. اين ساختمان نقش مايه گنبد پيازي در معماري اسلامي را منعكس مي كند.
موزه Ordos، چين
نماي بيروني فلزي (مسي) و شكل موجدار اين موزه، صحراي گوبي در داخل مغولستان را منعكس مي كند. اين ساختمان زاده ذهن شركت معماري MAD در چين است كه به خاطر طراحي هاي روان و راه حل هاي شهرسازي تخيلي معروف هستند. اين شركت مي خواست موزه اي در مقياس بزرگ طراحي كند و يك هسته نامنظم براي شهر جديد Ordos بسازد.
هرم w۵۷، نيويورك سيتي
بيارك اينگلز، معمار ارشد شركت دانماركي BIG اولين پروژه آمريكاي شمالي خود را با هرم W۵۷ شروع كرد. اين ساختمان مسكوني ۶۰۰ واحدي بين خيابان هاي دهم و يازدهم نيويورك قرار دارد. اين آسمانخراش به دور يك فضاي سبز طراحي شده است و هر آپارتمان نور طبيعي آفتاب را دريافت مي كند.
موزه ملي قطر، دوحه
قطري ها با اين موزه، اميدهاي زيادي براي آينده اين كشور كوچك به عنوان يك مقصد فرهنگي دارند. موزه اصلي در سال ۱۹۷۵ در كاخ بازسازي شده اي توسط شيخ عبدالله بن جاسم الثاني باز شد؛ ژان نوول، معمار فرانسوي با الهام از رز بياباني (شن بلوري كه درست زير سطح بيابان تشكيل مي شود) آن را بازسازي كرد. اين مجموعه ساختماني شامل ديسك هاي متقاطع خواهد بود كه شبيه گلبرگ هستند و همه آنها با پانل هاي بتن آرمه فايبرگلاس روكش كاري مي شوند.